Na świecie

Choć na całym świecie rewitalizacja oznacza poprawę jakości życia, to jednak zależnie od długości i szerokości geograficznej jest pojmowana w sposób odmienny. Dzieje się tak, ponieważ w poszczególnych obszarach geograficznych główne problemy miast są inne niż w pozostałych zakątkach świata.

Główne cechy charakterystyczne rewitalizacji:

• Rewitalizacja jako narzędzie walki z kryzysem gospodarczym

• Przekształcanie i ożywianie terenów zdegradowanych, poprzemysłowych (portowych, kolejowych)

• Zwiększanie innowacyjności oraz wykorzystanie nowych technologii i inteligentnych rozwiązań w infrastrukturze miejskiej (inteligentne miasta)

• Rewitalizacja obszarów miejskich poprzez poprawę organizacji przestrzeni publicznej

• Promowanie zdrowego stylu życia przyjaznego dla środowiska (ekologiczny i zrównoważony rozwój obszarów zurbanizowanych)

• Działania mające na celu przeciwdziałanie suburbanizacji i gentryfikacji

• Rozwój nowych modeli zarządzania obszarami miejskimi (partycypacyjne)

• Zapobieganie wykluczeniu społecznemu mieszkańców marginalnych obszarów miejskich, poprawa jakości życia, wzrost zatrudnienia, pogłębienie relacji społecznych

Główne cechy charakterystyczne rewitalizacji:

• Rewitalizacja miast o charakterze historycznym, renowacja zabytków, rewitalizacja zdegradowanych osiedli mieszkaniowych, terenów poprzemysłowych i powojskowych, terenów nadrzecznych, pogórniczych

• Wykorzystanie form przyrodniczych w przestrzeni poindustrialnej; kompleksowy program odnowy miasta (np. Budapeszt)

• Rewitalizacja obszarów skażonych (np. rtęcią)

• Rewaloryzacja/rekultywacja parków

• Inwestycje miejskie w zakresie transformacji obszarów miejskich w kierunku wzrostu ich konkurencyjności, integracji społecznej i sprzyjających lepszej jakości życia i dobrobytu, a także poprawy dostępności do podstawowych usług publicznych i prywatnych

• Działania rewitalizacyjne, gdzie kultura oraz grupy twórcze mają przestrzeń dla realizacji projektów innowacyjnych

Problemy rozwojowe, zwłaszcza te związane z ubóstwem będą zwiększały swoje oddziaływanie w XXI wieku.

Główne zagadnienia problemowe:

• Tzw. urban regeneration – stymulowanie wzrostu ekonomicznego miast i odnowa centrów historycznych

• Zwiększanie poziomu zrównoważonego rozwoju, a zwłaszcza zarządzanie ryzykiem katastrof naturalnych

• Stymulowanie inkluzji – problem ubóstwa i włączenie społeczne

Główne cechy charakterystyczne rewitalizacji w tym przypadku to:

• Niższy poziom dojrzałości doświadczeń rewitalizacyjnych, szybko nadrabiany w ostatnich kilkunastu latach w oparciu o mieszane wzorce europejskie i amerykańskie, spektakularne posunięcia przy slum upgrading Meksyk, Kolumbia - światowe best practices rewitalizacyjne

• “urban renaissance” oparty o nowe, sieciowe rozwiązania komunikacyjne, restaurację historycznych dzielnic i programy rewitalizacji sąsiedztwa angażujące lokalne społeczności